Landsliðsþjálfaramál?

Það er nokkuð ljóst að skipt verður um þjálfara íslenska karlalandsliðsins í knattspyrnu nú í haust eða vetur. Árangur Eyjólfs er ekki viðunnandi, flestir eru sammála um það en hver á að taka við? Nöfn Guðjóns Þórðarsonar og Ólafs Jóhannessonar hafa verið á flestra vörum, kannski ekki að ástæðulausu enda báðir að ná góðum árangri með sín félagslið. Mín skoðun er sú að við ættum að leita út fyrir landsteinana í þetta skiptið, Guðjón fékk sinn séns á sínum tíma með landsliðið og gerði fína hluti með liðið, en það endaði eins og það endaði. Skemmtilegast væri að sjá hann halda áfram með Skagaliðið, þeir komu mjög á óvart í sumar og greinilegt er að Guðjón er að setja mark sitt á hið unga lið Skagamanna, þar bíða hans spennandi tímar. Ólafur finnst mér ekki kostur með landsliðið, hann hefur gert góða hluti með FH liðið gegnum árin, en virkar saddur á mig, kannski eðlilegt. Það má samt ekki misskilja ummæli mín, ég ber mikla virðingu fyrir honum, gaman væri að sjá hann eftir nokkur ár koma ferskan inn aftur. Nú vill ég fá erlendan þjálfara, mann sem kemur með reynslu, metnað og nýtur virðingar. Mann sem kemur fyrri baráttuanda inn í liðið og fær menn til að berjast í öllum leikjum, ekki bara á móti stórþjóðunum.

Athugasemdir

[Skarfurinn, 24.10.2007 kl. 20:25]

Kannski að fá alvöru harðjaxl sem menn hræðast og bera virðingu fyrir t.d. Graham Souness, hann gæti örugglega agað þessar dúkkulísur sem virðast því miður hafa takmarkaðan metnað fyrir landsliðið, að tapa fyrir dvergríki á stærð við Hafnarfjörð 3-0 er eitt stærsta kjaftshögg fyrr og síða og kemur fast á eftir 14-2 leiknum í den.